Maandagmorgen 23 oktober 2017 om 07.30 uur hoorde ik de maaimachine in de tuin bezig... zal wel een routine klusje zijn om het pad te maaien dacht ik nog. Ik draaide mij vervolgens weer om in bed, maar om 08.00 uur klonk er onder mijn slaapkamerraam een man met dialect (uut Veenendaal) en zei: "Moguh" en begroette de werklui van Van Ginkel en vroeg; "Mot ik die kant op goan... ik kiek wel, want anders giet 't fout én anders komen we nooit op tiet klaar."
Vervolgens ging hij met de tractor achter de mannen aan om 't eerste gras weg te halen wat al gemaaid was. Nu was er overal geluid en bezigheid in de tuin. Het was gedaan met de rust. Ik deed snel mijn joggingbroek aan en ging naar beneden. De eerste whatapps vlogen over en weer in tuincommissie groep "ze zijn er al in plaats van volgende week".
Oké dan, het bleek een misverstand, we waren even van slag, maar herstelden ons direct. Het zij zo. De Van Ginkel mannen waren begonnen én hoe!
We gingen 's middags met Klaas, onze contacpersoon bij Van Ginkel, een rondje door de hele tuin doen. We bespraken de aandachtspunten en namen het onderhoudsplan door.
Het was een goed en duidelijk gesprek, doorgenomen wat wel en niet kan met het snoeien van de twee grote soorten bomen in onze tuin. Het bleek een schot in de roos en meteen werd gestart met het uitvoeren van dat wat besproken werd.
De mannen van Van Ginkel werkten ondertussen keihard door en meteen maakten ze er zienderogen wat moois van. Natuurlijk heb ik daar foto's van gemaakt. Toen ze weg gingen parkeerde de man zijn tractor vlakbij onze achtertuin. "Houdt u wel een oogje op mijn beestje?" vroeg hij. "En wilt u morgen de poort voor mij openen dan kan ik namelijk weer in....maar er ook weer uit!" Haha lachen met zo'n mooie markante boer die nog lang niet aan zijn pensioen wil denken en nog genoeg klussen heeft zoals bij ons in Ithaka.
Op woensdag werden de puntjes op de "i" gezet. Al het afval werd opgeruimd, de tuin werd netjes aangeharkt en 't eerste nieuwe boompje was een feit. Tot slot werd het wildenplanten- en vlindermengsel gestrooid in de donker beaarde proefplekken. Dat wordt weer extra spannend volgend jaar. Ik kan niet wachten!
Op het moment dat ik eigenlijk net de foto's en de tekst wilde plaatsen kwam er ineens een roodborstje op het terras. Of het voorbestemd was. Wát gezellig toch, naast het pimpelmeesje en de koolmezen tikt hij ook weer bij ons aan.
Leuk toch, ze komen weer dichtbij huis alhoewel misschien toch wat minder leuk, ze voelen dat het kouder gaat worden.
Kortom, geniet nu nog even van deze rustige zachte fraaie herfstdagen. Warme groeten en tot volgende week.
